මූලික බෞද්ධ සිද්ධාන්ත දෙකකට වාර්ෂිකව මරු පහර දෙන මූලික ඉස්ලාම් සිද්ධාන්තය හෙට ක්‍රියාත්මක වේ! අප කොතෙක් කල් මේවා ඉවසිය යුතුද?

Posted by: ධර්මචාරී පිරිස on: ඔක්තෝබර් 15, 2013

• In: කාලීන ලිපි | තුන් ලොවම කම්පා කරවන අසමසම හජ් සත්ව බිලි පූජාව
• ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න

අනුගමනය කරන්නාට බ්‍රහ්ම රජ සම්පත්තිය පවා ලබා දෙන මූලික බෞද්ධ සිද්ධාන්ත 4ක් වූ සිව් බඹ විහරණ ගැන වෙනම ලිපියක් අප පල කර ඇත්තෙමු. ඒවායින් “මෙත්තා” යනු සියළු සත්වයන්ට මෛත්‍රිය පැතිරවීමයි. කොටින් කියන්නේ නම් ප්‍රාණඝාතයෙන් වැළකීමයි. “කරුණා” යනු අසරණ භාවයට පත්වන සියළු සත්වයින් ශක්ති පමණින් මුදා ඔවුන් සුවපත් කිරීමයි.

දැන් අපි “යටත් කර ගැනීමේ දහම” (Religion of Submission) හෙවත් ඉස්ලාමය තුල  ඉස්ලාමිකයෙක් තම ලබ්ධිය වැළඳගැනීමේදී දිවිහිමියෙන් අනුගමනය කිරීමට යටත්වන සිද්ධාන්ත පහක් ගැන විමසා බලමු.

Source:

http://www.saudiembassy.net/about/country-information/Islam/five_pillars_of_Islam.aspx

1. ලෝකවිදූ , සර්වඥ අමාමහ බුදුපියාණන් විසින් කිසිදු අඩුවක් නැතිව එක් සක්වලක පිහිටි 31 භූමි තලයේත්, එවන්වූ අනන්තසක්වලත් දිවිගෙවන, සියළු ආකාර ජීවින් පමණක් නොව ඔවුන්ගේ ආයුකාල පවා, අභිධර්මය තුල සක්වල විභංගය යටතේ දක්වා ඇත.  එවා එකකවත් ඇතැයි දේශනා නොවූ, පාපකාරි තක්කඩි ආක්‍රමණිකයෙක් වූ නබි නායක පමණක්ම දුටු “අල්ලා නම් දෙවියෝ පමණක් ඇති බවත්, ඔහුගේ පණිවිඩ කරුවා මොහොමඩ් නබි බව”ත් ඉතසිතින් යටත් වී පිළිගත යුතුය. බෞද්ධ අපිට, මව පියා ඝාතනයෙන් සිදුවන ආනන්තරීය පාපකර්මයටත් වඩා විපාක බලවත් හා ඝෝර වූ සිතින් සිදුවන බලවත්ම අකුසලය වන මිත්‍යාදෘෂ්ඨිය මේ යටතේ බල ගැන්වීමෙන් ඉස්ලාමය සිය අනුගාමිකයා යටත් කර ගැනීම අරඹයි. මෙයට කර්කෂ ආරාබි භාෂාවෙන් ෂහදා (Shahadah) කියා කියනු ලැබේ. මෙය ඉස්ලාමිකයා විසින් තමාම විනාශකිරීමට යොදාගන්නා දෙයක් බැවින් සමාජයට හානියක් නැත.

2. තමන්ගේ සුඛ/දුක්ඛ සියළු සම්පත්/විනාශ තමාගේම සිත තුන්කාලය තුල ක්‍රියාත්මක වන ආකාරයෙන් පමණක් සිදුවන බව බෞද්ධ පිළිගැනීමයි. කාට කොතරම් කන්නලව් කලත් ලැබිය හැකි කිසිවක්ම ඇත්තේ නැත. මහමග යාචකයා යදින්නේ තවත් ජීවත්වන අයෙක්ගෙන් බැවින්, ඔහුට යමක් ලබා ගැනීමේ අවස්ථාව ඇත. නමුත් යදින්නේ නොපවතින මනස්ගාතයකින් නම් එම අවස්ථාවත් නොලැබී යයි. ඉස්ලාමිකයන්ගේ සලා (salah) ලෙස හඳුන්වන දිනකට පස් වරක් යාඥා කිරීමෙන් හා පල්ලි තුල කල්ලි ගැසීමෙන් දෙවන වර යටත් වීම හුදෙක් අනුගාමිකයන් එකට රැස්කොට තබා ගැනීමේ දේශපාලනමය උපක්‍රමයක් පමණක් වශයෙන් ක්‍රියාත්මක වන, ඉහත පෙන්වා ගෙන මිත්‍යාදෘෂ්ඨිය තව දුරටත් බල ගන්වන ක්‍රමයක් බව මේ අනුව අපට තේරුම් ගත හැක. මෙහි මිත්‍යාව ඉස්ලාමිකයාව සසරේ තනිව විනාශ කරන නමුත්, කල්ලිගැසීම හා ඉස්ලාමය බලෙන් පැතිරවීමේ, ව්‍යාප්තකිරීමේ උපක්‍රම වලට සරුබිම සපයන බැවින් අවශ්‍ය විටෙක බාහිර සමාජයට බරපතල හානි කිරීමේ හැකියාව මේ තුල පැවතීම ඉතා භයානකය.

3. තමන් නොයෙක් උපක්‍රම යොදා, අප දන්නා ලෙස නොකල යුතු සියලු වෙළඳාම් හා පාපකාරී ජීවන ක්‍රම මගින් උපයන ධනය එවන්ම වූ පව්කාර ඉස්ලාමිකයන්ගේ සුභ සිද්ධිය උදෙසා පරිත්‍යාග කිරීම. -සකාත් (Zakath) ලෙස හඳුන්වන මෙය තම ධනයෙන් 2.5% ක් සේ නබි නායක විසින් ඇස්තමේන්තු කර ඇත. මෙතුලින් අප පිළිගන්නා අරිය අට මගේ මිච්ඡාආජීවය වඩ වඩා පැතිරවීම ක්‍රමානුකූලව සිදු කෙරේ. මිච්ඡා ආජීවය ඉස්ලාමිකයා සසරේ අනාථයෙක් කරන අතර ඔවුන් ගැවසෙන බාහිර සමාජය හා ගනුදෙනු සිදු කරන බැවිනුත්, එම ගනු දෙනු අතිශය සමාජවිරෝධී ඉක්මනින් මුදල් හොයන නීති පටහැනි ක්‍රම බැවිනුත් ඔවුන් හා ගනුදෙනු කරන බාහිර සමාජය ඔවුන්ගෙන් බැට කෑමට ලැහැස්ති විය යුතුය.

4. මාසයක් පුරාවට උපවාස කියමින්, හිරු නැගීමට පෙර හා පසු බඩ පුපුරා යන තරමට වළඳමින්, දවාලට පමණක් ආහාර නොගනිමින් කරන රාමසාන් උපවාසය ඉස්ලාමිකයාගේ 4 වන යටත් වීමයි.

5. ජීවිතයට එක් වරක් හෝ මක්කම ගොස් දින කීපයක් පුරා නොයෙක් ගෝත්‍රික සමූහ ක්‍රියා සිදු කොට අවසානයේ “අල් හජ්” යන නම්බු නාමය ලැබීම. හජ් (Hajj) වන්දනාව ලෙස මෙය හැඳින්වේ. මෙහි ගෝත්‍රික සමූහ ක්‍රියා අතර තුන්වන දිනයේදී සිදු කරන අති බියකරු, තුන් ලොවම කම්පා කරවන අසමසම සත්ව බිලි පූජාව අපගේ මාතෘකාවයි. ජීවිතයට වරක් හෝ ලෙස මෙය හැඳින්වූවත් ලොව පුරා ඉස්ලාමිකයන් මෙම සත්වඝාතන කිසි අඩුවක් නොමැතිව සිදු කරන්නේ සත්ව මාංශ  වලට ඇති ගිජු කම නිසාය. හෙටට නියමිත හජ් දිනය දහම් දිවයින් තුල ප්‍රතිසන්ධිලාභී තිරිසන් සතුන් අඩු තරමින් ලක්ෂ 30 කට සිය ගෙල අහිමි කිරීමට සමත්වනු ඇති බව අපගේ සංවේග ජනක දැනුම් දීමයි. ලක්බිම තුල පෙර සිටි මුස්ලිම් ජනගහනය තිස් දහසකි. අද එය ලක්ෂ විස්සකි. අද වන විට ඉස්ලාම් පල්ලි අඩුම තරමින් තිස් හය දහසක් ලක් බිම තුල ස්ථිර ලෙස ඉදිකර ඇත (ලක් බිම තුල පන්සල් ගණනත් විසි දහසක් පමනය. එයින් 300ක භික්ෂූන් වහන්සේ නැත) . අනුරපුර මහමෙව්නාවේ, දඹුල්ලේ තිබුනා මෙන් ටකරං මඩුවේ සිට ඉස්ලාම් මුඩුක්කු දක්වා ඇති සියළු කුඩා පල්ලි මෙම සංඛ්‍යාවට අයත් නොවනවා විය හැකිය. ලක්ෂ විස්සක් ජනතාව එක සිතින් තම වත්කමේ පමණින් සත්ව හිස් එකම දිනක සින්දේ නම් එකා කීපය බැගින් මරණ අවස්ථාත් එක් කල විට ලක්ෂ තිහක් සත්ව ජීවිත මන්නයට හසු වීම වැලකිය නොහැක. මෙය අවම සීමාව පමණක් බව අපගේ හැඟීමයි. ඉස්ලාමිකයා ගර්භාෂයේ සිටින දරුවා වෙනුවෙන් පවා හජ් සත්ව ඝාතනය සිදු කරයි. හජ් දිනයට සියළු ඉස්ලාම් පල්ලි ඝාතකාගාර බවට පත්වේ. එනම් එක් දිනෙන් නිල ඝාතකාගාර තිස් හය දහසක් විවෘත කෙරේ. මීට අමතරව සියළු ඉස්ලාම් නිවෙස්ද ඝාතකාගාර වූ විට තත්වය ඔබට සිතා ගත හැකිද?

මෙය ආගමික සහජීවනය දේශනාකරන ඉස්ලාමිකයන් “මෛත්‍රිය” නම් අපගේ මූලික සිද්ධාන්තයට දෙන මරු පහරයි. සත්වයන් අන්ත අසරණ කෙරෙන සේ බෙල්ල සිදුරු කර ලේ යවමින් උන්ට ඝෝර දුක ලබා දෙමින් අපගේ “කරුණා” නම් සිද්ධාන්තයට මරු පහර දෙන අවස්ථාවයි.

 මෙහිදී බෞද්ධයන් මෛත්‍රිය වැරදියට තේරුම් නොගත යුතුය. අපගේ සතුරා වුව මෛත්‍රියට සුදුසුය. එහි වාදයක් නැත. කොටින්ම අප අමු අමුවේ ගිල දමන පිඹුරා වුව අපගේ මෛත්‍රියට සුදුස්සෙකි. මන්ද ඒ සතුරා අපට මිස අපගේ ලොව්තුරු දහමට කරන හානියක්  නොමැති බැවිනි. අපට ජීවිත පූජාවෙන් පාරමිතා පිරිය හැක. නමුත් ලොව්තුරු බුදු සසුනට දහමට හානි කරන කුමණ්ත්‍රණ කිසිසේත් නොඉවසිය යුතුය. දුටු ගැමුණු විරුවා ගෙ පටන් සියළු හෙළ විරුවන් ඉටුකලේ ඒ යුතුකමයි.

එම උතුමන් එදා ඒ යුතුකම ඉටු නොකලා නම් අද අපි ගවයන් වන්දනා කරන මහමග අසූචි කරන දකුණු ඉන්දියානු ද්‍රවිඩ සමාජය සේ වීමට ඉඩ තිබුණි. එය වූවානම් අපට අද නිවන යන වචනයවත් අසන්නට නොලැබී යනු ඇත. විනාශය නිම් හිම් නැත.

බුදුන්ගේ දේශය තුල මිසදිටු ආගම් නාමයෙන් මෙම පාපතර කම්  එලිපිට හෝ රහසේ හෝ සිදු කිරීම කිසිසේත් අනුමත කල යුතුදැයි බෞද්ධයා නොපමාව  සිතා බැලිය යුතුය.

ටැග: five pillars of Islam, Religion of Submission